ГЕРОИН афганец Черепаново

Ох, братишка, знаешь, какая у меня была неделя! История, которую я сейчас расскажу, просто двинутая! Вот честно, меня прям сейчас трясет от этой истории, а ты лучше садись поудобнее, ибо эта история в сто раз круче, чем любая дебильная работа, которую я только мог выбрать в своей жизни!

Вот так начинается моя история. Я решил, что пора отдохнуть от всей этой суеты и работу отложить на пару дней. Знаешь, нехило хипповать, нюхать воздух, особенно когда в мозгу ровно ноль. Решил я сходить к моим закладкам, которые недавно нашел. Да, братишка, я обнаружил шикарную возможность вмазываться на все сто!

И так, я вошел в то место, которое стало для меня какой-то своеобразной второй родиной. Все там были такие же двинутые, как и я. И видишь ли, мы не просто так выбирали это место. Помимо закладок, здесь были все: струна, химики, ну и, конечно, сам героин. Это был просто рай, в котором я ощущал себя царем. Забегаловка была так крута, что просто нельзя было устоять.

Итак, сел я за столик, взял в руки эту дьявольскую иглу и начал струить по коже. Мое сердце забилось в такт с музыкой, которая казалась мне дикой, но в то же время прекрасной. Черт, как же это было круто! Я всегда думал, что героин – это что-то невероятное, но когда я его первый раз вмазался, я просто чуть не сорвался от удовольствия!

Не знаю, как у других, но у меня после вмазывания все становилось на свои места. Я мог забыть о той дебильной работе, которая только душу кусала. Представляешь, свобода от этих чертовых обязанностей! Я стал ходить по улице улыбаясь, будто весь мир принадлежит только мне. И даже наткнувшись на знакомого, которого не видел уже год, я просто поправился и прошел мимо.

Но больше всего меня восхищало то, как я начал видеть мир после этого опыта. Я нюхал запахи, о которых даже не подозревал. Ходил по улице так, будто все эти цветы и деревья только для меня цвели. Через эту игрушку из шишек, я открыл для себя новый мир!

Конечно, не могу не сказать о том, как это сильно действует на мой кошелек. Ведь героин – это не самое дешевое удовольствие. Я стал тратить все больше и больше денег только на свои потребности. И каждый раз, когда обнаруживался небольшой дырки в бюджете, я просто шел и закладывал еще один пакетик на следующий день. Что было сделано, то было сделано, главное – прожить этот день на полную катушку!

Но, знаешь, братик, есть и другая сторона медали. Время от времени я чувствовал, как все больше и больше углубляюсь в этот роковой круг. И героин, который казался мне раньше спасением, стал моим главным врагом. С каждым новым вмазыванием я все больше и больше уходил в глубокое психическое состояние.

Такой двинутый я становился, что начал потихоньку терять контакт с реальностью. Вернее, я просто слышал их слова, но не мог понять, что они хотят сказать. Я был настолько поглощен героином, что все остальное казалось мне просто неважным.

И вот я здесь, рассказываю тебе обо всем этом.

Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.

Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.

Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.

Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.

Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.

І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!

Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.

Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.

Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.

У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.

На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!